Ze krijgen een prijs omdat ze iets wezenlijks overhoop hebben gehaald: Defne Çelik en Het Amsterdams Lyceum, dat haar als eerste (en tot nu toe enige) blinde leerling toeliet. „Het kan, als je het als school gewoon probeert.”

De rector bestelt een cappuccino. De leerling een cappuccino met havermelk. „Ja, ik moet het weer anders doen hè”, zegt Defne Çelik (18) lachend tegen Tom van Veen, rector van Het Amsterdams Lyceum.

Het is een knipoog naar wat ze gepresteerd heeft op zijn school. Vorig jaar is Defne cum laude geslaagd voor het gymnasium. Dat is bijzonder, omdat ze blind is en van het speciaal-basisonderwijs kwam. Speciaal voortgezet onderwijs voor blinden gaat in Amsterdam, waar ze woont, tot havo. Dus toen Defne op de basisschool vwo-advies kreeg, ging ze samen met haar ambulant begeleider op zoek naar een reguliere school die haar dat onderwijs wilde geven. Ze wilde per se naar het gymnasium – klassieke talen leren en Griekse mythologie. Van wie ze die fascinatie had, weet ze niet. Haar moeder is bankier en haar vader financieel directeur van een Turks bedrijf met vestigingen in Nederland. Defne is hun enige kind, geboren in Istanbul. Op haar zesde kwamen ze naar Nederland.

Vijf jaar later: op zoek dus naar een gymnasium. Defne kreeg in eerste instantie een aantal afwijzingen, maar bij Het Amsterdams Lyceum belandde haar verzoek op het bureau van Hellen Andriessen, toen plaatsvervangend rector. En die liet haar op gesprek komen.

Tom van Veen, toen ook conrector, weet nog goed dat er daarna een overleg was met de vier directieleden van de school. Het gesprek duurde niet lang, zegt hij. „Hoewel we geen idee hadden wat de implicaties waren, dachten we allemaal meteen: dit gaan we doen. Bovendien presenteerde Hellen het min of meer als een voldongen feit.”